Op 19 september 2022 werd mijn debuutroman genomineerd voor de Bronzen Uil. Het zorgde, na een kalme zomer, voor een kleine storm aan nieuwe lezers.

Ik was blij en verrast. Niet in de laatste plaats omdat er zoveel goede boeken op de grosslist stonden (zeventig inzendingen, zeventig nieuwe Nederlandstalige debuten). Talentvolle collega schrijvers waarvan er een heel aantal enthousiast onthaald zijn op recensiesites en door de pers. Debutanten die ik hoog heb zitten.

Naast nieuwe lezers, bracht het ook nieuwe reacties. Nieuwe woorden, over mijn woorden.

Het brengt me, eindelijk, bij het overbrengen van mijn liefde voor je boek. Het mooiste dat ik in lange tijd las.
Mathijs Leeuwis, muzikant

Ik heb dit boek vastgenomen en op minder dan een dag uitgelezen en dat gebeurt me bijna nooit! … De verschillende verhaallijnen lopen in elkaar over, maar hoe verder je komt, hoe meer van der Kruis weet te begeesteren. Ze schetst als geen ander een wirwar aan levens door elkaar en maakt de zwaarte die mensen meetorsen op een mooie manier heel tastbaar.
Yolan De Vriendt, lezersjury Bronzen Uil

Van der Kruis heeft haar sporen verdiend in het theater, en dat is voelbaar. Veel van die verhalen staan op zichzelf, soms is er een duidelijk verband, tot over een groot aantal pagina’s heen. Een mozaïek is het, een spiegel van het moderne leven. Het lijkt een puzzel, maar dan een die niet af te maken is, er zijn talloze losse eindjes. Het roept een vraag op: wat is eigenlijk het verband tussen al die mensen, wat bindt ons?

Shakespeares iconische frase uit Hamlet – to be or not to be, that is the question – krijgt in dit boek een nieuwe invulling: er willen zijn of niet, er mogen zijn of niet, dat is de vraag.
Lex Bohlmeijer, De Correspondent

Van der Kruis toont de ware en dus harde realiteit, of, zoals een van haar personages het uitdrukt: ‘Niemand die eromheen draaide. Dat was zo’n verademing.’
De Reactor

189 pagina’s gevuld met kleine, en soms iets grotere portretten van naamloze mensen; klinkt kaal en saai maar dat is het zeker niet. Dit debuut is rijk, gelaagd, intiem, ontroerend én fascinerend. 

(…) Zoals dat in het echte leven gaat. Alles en iedereen is op een bepaalde manier, een moment in de tijd, met elkaar verbonden.

(…) Met een paar woorden, enkele zinnen wordt iemand zorgvuldig geportretteerd, komt een intieme wereld tot leven. Meesterlijk werk van van der Kruis. Je begint aan dit boek en denkt: boeiend. Al snel word je er helemaal in opgezogen, ben je verslaafd. Je glimlacht, onderlijnt, pinkt een traan weg, voelt je hart breken. Less is more is hier helemaal van toepassing. Prachtig en origineel debuut.
Els van Haute, op langzullenwelezen.be

Terecht genomineerd voor de Bronzen Uil 2022.
Linda De Geest, op Goodreads

Meer reacties lees je via deze of deze link.